Trombicula autumnalis tekening

De trombicula autumnalis of herfstmijt wordt ook wel de oogstmijt genoemd. Het is een 8-potige, oranje mijtje (kleinder dan één millimeter groot) dat op de bodem leeft. Hij wordt vaak verward met de fluweelmijt die zichtbaar is met het blote oog (4 à 5 millimeter) en die we vaak op muurtjes of op stenen zien kruipen.

Waar komen herfstmijten voor?

Ze komen bij ons nog plaatselijk voor. Vooral op kalkhoudende gronden en in weilanden. Sommige dierenartsenpraktijken zien ze nooit, andere praktijken zien ze regelmatig. Globaal genomen winnen ze door het wijzigende en droger wordende klimaat wel meer en meer terrein. In andere landen (Engeland, het Middellandse zeegebied, Noord-Amerika) kent iedereen ze. In Frankrijk noemt men ze vendangeon, rouget of puron naargelang de regio’s waar ze voorkomen. In Engeland en in Amerika heten ze harvest mite of chigger.

Wanneer kan je de mijten verwachten?

De levenscyclus van de herstmijt

Vanaf augustus (de oogstmaand) kan je trombiculosis verwachten. In de nazomer en herfst komen de eieren uit die het jaar ervoor gelegd zijn. De uit het ei gekropen 6-potige, parasitaire larven van deze mijt geven de problemen. Ze zijn 0,1 à 0,2 millimeter groot. Volwassen mijten en nymphen leven van insecten en andere mijten, maar de larven voeden zich met huid. De mijten klimmen op het gras van laaghangende struiken. Zodra er een hond, kat of mens langskomt, hechten ze zich erop vast. De larven kleven aan de vacht en zorgen voor irritatie als ze op de huid komen. Nadat ze zich gevoed hebben gaan ze over in nymphen; deze ontwikkelen zich tot volwassen herfstmijten. Deze mijten leven op de grond gedurende de zomer en herfst en leven van plantaardig materiaal. Zodra ze eieren gelegd hebben, gaan de mijten dood. De totale levenscyclus duurt ongeveer 2 maanden.

Symptomen

Herstmijten, als ze op elkaar zitten kan je ze met het blote oog zien.

De larven van de mijt komen op de huid terecht en voeden zich met voorverteerde huid. Ze voeden zich in tegenstelling tot vlooien – niet met bloed, maar spuiten een soort enzyme in en zuigen vervolgens de voorverteerde cellen op. Het ingespoten enzyme veroorzaakt twee soorten wonden:

  • een huidwondje. De huid is beschadigd alsof eraan gekrabd werd.
  • een hevige jeuk door een allergische reactie op het ingespoten enzyme.

De jeuk houdt enkele dagen tot enkele weken aan, ook nadat de parasiet al lang vertrokken is. Als reactie gaat de hond krabben, bijten of met de snuit over de grond wrijven. Typisch is de ontstoken tussenteenhuid of ontstoken neus. Ook
rond de anus en buik kunnen klachten van jeuk optreden. Ook bij mensen kan deze oogstmijt problemen veroorzaken!

Diagnose

Links: mogelijke huidletsels van de herfstmijt
Rechts: een herfstmijt

De larven van de trombicula autumnalis hebben een oranje kleur. Als ze op elkaar zitten kun je die met het blote oog zien. In een afkrabsel van de huid zie je de mijten onder de microscoop. De jeuk houdt aan nadat de larvale mijten al verdwenen zijn! Indien de mijten niet meer zichtbaar zijn, kan informatie
over het uitlaatgebied en het voorkomen van de mijt in die omgeving tot een waarschijnlijkheidsdiagnose leiden. Ook de periode waarin de hond met problemen bij de dierenarts langskomt, helpt bij het stellen van een juiste diagnose.

Therapie

Zelfs al ben je zeker van een besmetting met herfstmijt, toch is het aan te raden een dierenarts te raadplegen. De hond eenmalig wassen geeft vaak al verbetering. Maar herbesmetting kan gemakkelijk weer plaatsvinden. Bij erge ontsteking of jeuk wordt soms antibiotica en/of een jeuk- en ontstekingsremmend middel toegediend.

Preventie

Hoewel deze dieren in de natuur leven en niet zomaar uitgeroeid kunnen worden, kan er preventief toch iets gedaan worden. Een paar tips op een rijtje:

  • Voor dieren die vaak in de tuin vertoeven, kan regelmatig het gras maaien een uitkomst bieden. Vochtig gras mag niet blijven liggen. Dit is de plaats bij uitstek waar herfstmijten vertoeven en zich vermeerderen.
  • Bij warme en droge dagen in de lente en de zomer kunt u een ander uitgaansgebied opzoeken. De larven wachten geduldig in het hoge gras op een voorbijganger.
  • Etherische olie, zoals citronella, geranium en rozemarijn, houden de vervelende beestjes op een afstand. Gebruik etherische olie nooit rechtstreeks op je dier, maar verdun het. Meer info? Stuur een mailtje!
  • Een antivlooienmiddel op basis van permetrine doodt de beestjes, maar is natuurlijk niet zo gezond voor jouw viervoeter.