Kerst in zicht

De feestdagen staan voor de deur. In deze donkere periode versieren heel wat mensen nu al hun woning. In deze periode, die gezelligheid en lekker eten oproept, liggen er helaas ook een aantal gevaren op de loer voor onze huisdieren.

Vooral jonge, speelse dieren voelen zich soms enorm aangetrokken tot alle glimmende, glinsterende en glanzende kerstversiering. Voor je het weet, hebben ze een glazen bol te pakken, waar ze zich enorm aan kunnen bezeren. Ook engelenhaar, slingers en nepsneeuw vormen een gevaar. Ze bestaan uit verschillende kunststoffen, zoals polyacrylaat en polyethyleen. Als hondjes decoratie opeten, kunnen ze klachten krijgen ten gevolge van irritatie van de slijmvliezen in mond, maag en darmen. Ze kunnen ervan speekselen, diarree krijgen of overgeven, en buikpijn hebben. De kleine lampjes zijn soms ook heel aantrekkelijk. Krijgt je hondje een elektrische schok, haal dan zeker eerst de stekker uit het stopcontact voor je hem aanraakt. Je kan anders zelf ook een stroomstoot krijgen. Laat ten slotte je lieveling niet alleen in een ruimte met kaarsen binnen zijn bereik. Hij kan er zich lelijk aan verbranden.

In de kerstperiode doen we ons vaak tegoed aan allerlei lekkers. Al dat lekkers kan ook zeer aantrekkelijk zijn voor onze viervoeters, maar het is niet altijd gezond voor hen. Een klassieker is chocolade. Een chocoladevergiftiging wordt veroorzaakt door 2 stoffen die in cacao zitten:  theobromine en cafeïne. We catalogeren ze onder de methylxanthines. Dieren breken die stoffen, die eigenlijk uit de cacaoboon komen, veel moeilijker af dan mensen. De stoffen kunnen een aantal uren na opname (piekconcentratie na 2 à 10 uur) verschillende symptomen veroorzaken. Beide stoffen stimuleren het cardiovasculaire systeem en centrale zenuwstelsel. Als je dier slechts een kleine dosis heeft binnen gekregen, kan hij rusteloos zijn, en maag- en darmklachten ontwikkelen, veel drinken en veel plassen. Bij een hogere dosis kan hij trillen, tekenen van oververhitting en incoördinatie vertonen, een versnelde ademhaling en hartslag krijgen en in uiterste gevallen sterven aan hartfalen. De concentratie van deze twee stoffen is afhankelijk van het soort chocolade. Over het algemeen geldt: hoe donkerder de chocolade, hoe meer methylxanthines. Er zijn grofweg 4 soorten chocolade met elk een eigen methylxanthinegehalte: bakkerschocolade (1.365%), pure chocolade (0.528%), melkchocolade (0.154%) en witte chocolade waarin praktisch geen theobromine en helemaal geen cafeïne zit. Dit betekent dat bakkerschocolade en pure chocolade veruit het grootste gevaar kunnen opleveren. Ook het gewicht van de hond speelt een rol.

Via deze chocoladecalculator kan je zelf berekenen of je je zorgen moet maken over wat je lieveling heeft verorberd.

http://veterinaryclinic.com/chocolate/calc.html

Ook druiven, rozijnen en krenten, die in heel wat voeding verwerkt zijn in de herfst en de winter, kunnen gevaarlijk zijn en leiden tot acuut nierfalen. Welke stof zo’n heftige reactie veroorzaakt, is tot op heden onbekend. Het is uitgesloten dat zware metalen, pesticiden of schimmels ervan aan de basis liggen. Sommige bronnen opperen dat het afhankelijk is van hond tot hond, maar ga er voor de zekerheid van uit dat jouw hond geen druiven, rozijnen of krenten mag eten. Mocht hij er toch binnenkrijgen, hoe weinig ook, contacteer dan voor de zekerheid een dierenarts. Sommige honden gaan braken of hebben diarree omdat hun lichaam de gifstoffen wil uitdrijven. Dit kan leiden tot lusteloosheid en uitdroging. Symptomen van uitdroging zijn: overmatig hijgen, moeilijk ademhalen, een droge neus en bek, lichtgekleurd tandvlees. Hoe minder druiven je hond heeft gegeten en hoe sneller je erbij bent, hoe beter de eventuele schade beperkt kan worden.

Wat veel mensen niet weten, is dat ook avocado niet geschikt is voor een hond: vooral de shil en de pit bevatten persin, een stof die giftig kan zijn voor heel wat zoogdieren. Dieren die gevoelig zijn voor deze stof kunnen ademhalingsklachten ontwikkelen, geobstipeerd geraken en vochtophoping krijgen rond het hart. In het ergste geval kunnen ze zelfs overlijden. Bovendien heeft een avocado een hoog vetgehalte wat in sommige gevallen kan leiden tot een alvleesklierontsteking. In de praktijk zien we dat herdershonden hier vaak gevoelig voor zijn. De toxische dosis avocado is vanaf ongeveer 60mg per kg lichaamsgewicht.

Ook macadamianoten zijn niet geschikt voor onze harige vrienden. Men weet niet precies wat de gevaarlijke stof in de noten is, maar wel zeker is dat honden ervan gaan overgeven, ze last krijgen van trillingen of spierverslapping en oververhitting. Met andere woorden: ze kunnen er heel erg ziek van worden. Ook andere noten kan je niet zomaar aan je hond geven. Wil je hier meer uitleg over of wil je toch noten aan het dieet van je hond toevoegen, stuur me dan gerust een mailtje.

Op de feesttafel zien we heel vaak ook groentenbereidingen. Ook al zijn groenten gezond, niet alle groenten zijn geschikt voor onze viervoeters.

Planten uit de allium familie (look, prei, ui, bieslook, …) kunnen nare bijwerkingen veroorzaken, in elke bereidingsvorm: vers, bereid, gedroogd of als poeder. Planten uit de lookfamilie zijn niet goed voor de rode bloedcellen van honden en zorgen voor een vermindering van het zuurstoftransport. Je hond kan last krijgen van bloedarmoede, kortademigheid, toevallen, overgeven en een verhoogde hartslag.

Ook nachtschadeplanten (tomaat, aubergine, aardappel, …) moeten met enige voorzichtigheid gegeven worden. Deze planten bevatten solanine, een stof die de plant beschermt tegen ongewenste gastheren. De stof zorgt voor maagkrampen en diarree. Men vindt solanine onder meer in onrijpe tomaten en in alle delen van de tomatenplant (stengel, wortels, bladeren, en ja… ook in het steeltje aan een tomaat) en in aardappelen (vooral in de schil, de sheuten, maar eigenlijk in de hele rauwe aardappel). Geef een hond dus enkel rijpe tomaten en gekookte aardappelen… en steeds met mate, want planten van de nachtschadefamilie zijn ontstekingsaanjagend.

Tip: geef je hond in plaats van gewone aardappel eens zoete aardappel. Veel honden vinden dit heerlijk!

Ten slotte misschien het meest aantrekkelijke op de feesttafel: het vlees! Kip -of kalkoenbotjes en satéstokjes kunnen het maagdarmkanaal perforeren. Verhitte botten zijn nooit geschikt om op te kauwen. Ook de netjes rond gebraadjes kunnen voor interne schade zorgen.

In de kerstperiode zetten we ook graag wat meer groen in huis. Te beginnen met een kerstboom. Het hars van deze boom is giftig. Ik ken weinig honden die gefascineerd zijn door dennen, in de zin dat ze erin gaan bijten. Let wel op dat er geen voer- of drinkbak onder de spar geplaatst wordt. Op die manier zouden er ongewild naalden in het water of voer kunnen belanden. Zorg er ook voor dat de hond geen water kan drinken uit de pot waarin de boom geplant is. De boom kan ook pesticiden bevatten.

Ook de kerstster ontbreekt in vele huizen niet in deze tijd van het jaar. Het sap in de bladeren en de stengel zijn irriterend voor huid en ogen en de zaden zijn giftig. Als honden sap in hun ogen krijgen, kunnen ze er blind van worden. Eten van deze plant kan resulteren in maag- en darmklachten, gebrek aan eetlust, sloom zijn, verlamming en hartritmestoornissen.

Hulst is niet weg te denken met kerst, maar de hulstbessen en -blaadjes zijn giftig. Ze bevatten saponines, ook een stofje dat de plant beschermt tegen indringers. Deze zeepachtige stoffen (vandaar de naam) veroorzaken maag- en darmklachten. Ze irriteren het slijmvlies van de maag en darmen. Speekselen, braken, diarree en misselijkheid (smakken) behoren ook tot de mogelijke nevenwerkingen.

Ten slotte is het ook geen goed idee om met uw viervoeter te kussen onder de maretak: braken, diarree, grote pupillen, zwaar ademen, rillingen, ongecoördineerd lopen, in shock geraken en zelfs sterfte zijn mogelijke gevolgen van het opeten van deze plant. Vooral de takken en bladeren bevatten viscotoxines. Dit zijn een soort giftige eiwitten. De giftigheid van de maretak is ook afhankelijk van de gastheerboom.

Als je hond iets heeft opgegeten of je het althans dat vermoeden, is het dus altijd verstandig om een dierenarts te contacteren. Deze kan beter inschatten welk gevaar je lieve vriend loopt. Laat een hond in geen geval zelf overgeven door hem zout toe te dienen. Deze methode is compleet achterhaald en levensgevaarlijk. Bovenop het mogelijke gif dat hij al binnenkreeg, kan hij er nog een zoutvergiftiging aan oplopen. Een dierenarts kan best inschatten of het raadzaam is dat de hond braakt en kan hem hiervoor een veilig middel toedienen.

Ik wens iedereen een gezellige eindejaarsperiode; hou het veilig voor je hond en jezelf!